ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?
-
ერთი საათიო რო ამბობენ 10 წუთში რო მორჩე დანარჩენი 90 წუთი რა უნდა აკეთო?
-
1 კვირის წინ
-
საათში 60 წუთია სულ
-
და ისე მთელი ცხოვრება ერთი დიდი ბოზებში ყოფნა არაა?
-
ერთი საათიო რო ამბობენ 10 წუთში რო მორჩე დანარჩენი 90 წუთი რა უნდა აკეთო?
დანარჩენ 90%-ს დედა მოეტყვნება მაგრამ სანამ ეგ მოხდება ქართულ საათში წაიმეცადინე
თუ ეგ სატანაზეა
-
100 წუთია ერთი საათი?
იფიქრე ამაზერა უნდა აკეთო და უნდა ელაპარაკო რო კიდე მოტყნა
ან წამოხვიდე
-
მოვყვე პირველად ბოზთან რო ვიყავი სასტუმრო ხიბლში?
-
@public_enemy said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
მოვყვე პირველად ბოზთან რო ვიყავი სასტუმრო ხიბლში?
მიდი
არ მოგერიდოს
-
@public_enemy დიდხანს უნდა გელოდო?
-
@დათვის_ბელი
აუ როგორ აინტერესებს
-
@Asklipiodotaa said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
@დათვის_ბელი
აუ როგორ აინტერესებს
ხომ იცი როგორ მიყვარს ბოზებზე ისტორიების მოსმენა..
-
@დათვის_ბელი
კი ვიცი და მაგრად ვიოცინე, მართლა რომ ელოდები
-
@ბუდა გული არ დაგწყდეს ბუდმენ რომ ვერ მიხვდნენ
ქართულად კარგად ვერ ლაპარაკობენ როგორც ქართველები იმიტომ რომ ტვინში სომხური სისხლი აქვთ -
@Asklipiodotaa said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
@დათვის_ბელი
კი ვიცი და მაგრად ვიოცინე, მართლა რომ ელოდები
დიდხანს არ მალოდინოს თორემ მე დავწერ ჩემს ისტორიებს
-
@დათვის_ბელი said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
@Asklipiodotaa said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
@დათვის_ბელი
კი ვიცი და მაგრად ვიოცინე, მართლა რომ ელოდები
დიდხანს არ მალოდინოს თორემ მე დავწერ ჩემს ისტორიებს
velit moutmenlad
-
@დათვის_ბელი
Senc dadixar?
arada ar getkoboda skilet
;( -
@Asklipiodotaa said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
@დათვის_ბელი
Senc dadixar?
arada ar getkoboda skilet
;(რა ვქნა გენაცვალე, მარტო თქვენ ხომ არ გინდათ კომბოსტო.
-
17ის ვიყავი და ძმაკაცები დამადგნენ გიგი და სერგო ბოზებში მივდივართო. ჩავედით გაგარინზე, პეკინის დასაწყისში იყო სასტუმრო ხიბლი და სარდაფში ბორდელიერო იყო მოწყობილი. მოკლედ შევედით და მამაშამ ბოზიო ორიაო სულო და რიგრიგობით შეხვალთო თან ეხლა კლიენტი ყავსო. დაჯექით დაელოდეთო. სერგომ მე დამითმო ჯენტლმენურად რიგი. ვზივარ სარდაფში და ბოზისგან გამოდის ტიპი, ეტყობოდა ბაზრის გამყიდველი იყო საზიზღარი მასტი იყო ლარიანი პლასტმასის ფლოსტები ეცვა საიდანაც ჭუჭყიანი ფრჩხილებდასაჭრელი თითები მოუჩანდა. ხელში ფულის შეკვრა ეჭირა და ითვლიდა, ალბათ ამოწმებდა ზედმეტი ხომ არ გადავაყოლეო. ასე მოვიდა ჩემი რიგიც. შევედი ოთახში რომელიც წარსულში აბანო უნდა ყოფილიყო, ძველი საბჭოეთის დროინდელი ჩამოცვენილი კაფელი და ენით აღუწერელი სიბინძურე განსაკუთრებულ საზიზღარ ატმოსფეროს ქმნიდა. ოთახში კედელთან აშენებული და კაფელითვე მოპირკეთებული მოსასვენებული იყო, გუმანით მივხვდი ჩემი პირველი სარეცელი უნდა ყოფილიყო. ზედ ფიცრები ეწყო და ბინძური ლეიბი ჰქონდა გადაფარებული. დიდხანს ლოდინი არ დამჭირდა ჩემი ქალბატონიც შემობრძანდა. ეს იყო საშუალო ასაკის, დაბალი, ღიპიანი ქალი შავი თმით და სიგარეტისგან ჩახრინწული ხმით. შემოვიდა და გაიხადეო მიბრძანა მეც უხმოდ დავემორჩილე, დაწექიო - დავწექი ლიაც(ასე ერქვა) მოვიდა და ზემოდან დამაჯდა. მე მის ღიპს მივჩერებოდი და ვნატრობდი რომ გავმქრალიყავი და სადმე სხვაგან გავმჩნდარიყავი. ლიამ რამდენიმე წუთი იხტუნა მაგრამ მიხვდა რომ არაფერი გამოვიდოდა დაიწყო უკმაყოფილო ბუზღუნი და საბოლოოდ მომიჯვა ხასიათში. მოკლედ დაახლოებით 20 წუთი ვიწვალეთ და არაფერი რომ არ გამოვიდა ჩავიცვი და გამოვედი. გიგიც უკვე გამოსულიყო და მე მელოდებოდნენ. სანამ ლია სერგოთი იყო დაკავბული ვიჯექი და ვფიქრობდი რომ მორჩა იმპოტენტი ვარ და არაფერი მეშველება. ბოლოს სამივე გამოვედით უბნისკენ ფეხით წავედით ჩემი ძმაკაცები კარგ ხასიათზე იყვნენ აღმაფრენით მიაბიჯებდნენ მეც ვცდილობდი რომ არ შემემჩნია რომ იმპოტენტი ვიყავი და მეგობრულად მხარს ვუბამდი.
თუ კარგად მოიქცევით იმასაც დავწერ სოზიმ რო წაგვიყვანა მე და სერგო ბოზებში
-
marTla waikiTxavs anabeli
-
@public_enemy said in ბოზებში ბოლოს როდის იყავით?:
17ის ვიყავი და ძმაკაცები დამადგნენ გიგი და სერგო ბოზებში მივდივართო. ჩავედით გაგარინზე, პეკინის დასაწყისში იყო სასტუმრო ხიბლი და სარდაფში ბორდელიერო იყო მოწყობილი. მოკლედ შევედით და მამაშამ ბოზიო ორიაო სულო და რიგრიგობით შეხვალთო თან ეხლა კლიენტი ყავსო. დაჯექით დაელოდეთო. სერგომ მე დამითმო ჯენტლმენურად რიგი. ვზივარ სარდაფში და ბოზისგან გამოდის ტიპი, ეტყობოდა ბაზრის გამყიდველი იყო საზიზღარი მასტი იყო ლარიანი პლასტმასის ფლოსტები ეცვა საიდანაც ჭუჭყიანი ფრჩხილებდასაჭრელი თითები მოუჩანდა. ხელში ფულის შეკვრა ეჭირა და ითვლიდა, ალბათ ამოწმებდა ზედმეტი ხომ არ გადავაყოლეო. ასე მოვიდა ჩემი რიგიც. შევედი ოთახში რომელიც წარსულში აბანო უნდა ყოფილიყო, ძველი საბჭოეთის დროინდელი ჩამოცვენილი კაფელი და ენით აღუწერელი სიბინძურე განსაკუთრებულ საზიზღარ ატმოსფეროს ქმნიდა. ოთახში კედელთან აშენებული და კაფელითვე მოპირკეთებული მოსასვენებული იყო, გუმანით მივხვდი ჩემი პირველი სარეცელი უნდა ყოფილიყო. ზედ ფიცრები ეწყო და ბინძური ლეიბი ჰქონდა გადაფარებული. დიდხანს ლოდინი არ დამჭირდა ჩემი ქალბატონიც შემობრძანდა. ეს იყო საშუალო ასაკის, დაბალი, ღიპიანი ქალი შავი თმით და სიგარეტისგან ჩახრინწული ხმით. შემოვიდა და გაიხადეო მიბრძანა მეც უხმოდ დავემორჩილე, დაწექიო - დავწექი ლიაც(ასე ერქვა) მოვიდა და ზემოდან დამაჯდა. მე მის ღიპს მივჩერებოდი და ვნატრობდი რომ გავმქრალიყავი და სადმე სხვაგან გავმჩნდარიყავი. ლიამ რამდენიმე წუთი იხტუნა მაგრამ მიხვდა რომ არაფერი გამოვიდოდა დაიწყო უკმაყოფილო ბუზღუნი და საბოლოოდ მომიჯვა ხასიათში. მოკლედ დაახლოებით 20 წუთი ვიწვალეთ და არაფერი რომ არ გამოვიდა ჩავიცვი და გამოვედი. გიგიც უკვე გამოსულიყო და მე მელოდებოდნენ. სანამ ლია სერგოთი იყო დაკავბული ვიჯექი და ვფიქრობდი რომ მორჩა იმპოტენტი ვარ და არაფერი მეშველება. ბოლოს სამივე გამოვედით უბნისკენ ფეხით წავედით ჩემი ძმაკაცები კარგ ხასიათზე იყვნენ აღმაფრენით მიაბიჯებდნენ მეც ვცდილობდი რომ არ შემემჩნია რომ იმპოტენტი ვიყავი და მეგობრულად მხარს ვუბამდი.
თუ კარგად მოიქცევით იმასაც დავწერ სოზიმ რო წაგვიყვანა მე და სერგო ბოზებში
ქოფი ფეისთია? არ მინდა დავიჯერო რომ ასეთი სიმწარე გაქვს გადატანილი.
