ისტორიები ქუჩის ძაღლებზე

კარალიოკი

ლეჩხუმის გამგეობასთან შეთანხმებით ჩემს გუშინდელ ისტორიას გაგანდობთ, რომლებიც ქუჩის ძაღლებს უკავშირდება.
ჩემი სამსახური და სახლი იმდენად ახლოა ერთმანეთთან მაგარი გოიმი ### უნდა ვიყო მანქანით, ტაქსით ან მარშუტკით რომ ვიარო.
ყოველთვის ფეხით ან ველოსიპედით დავდივარ.
მოკლედ გუშინ სამსახურში ვარ.
გახდა საღამოს 6 საათი. ჩვეულებისამებრ ერთი ჩაყრა დავცხე, მივკეტ-მოვკეტე ოფისი ყურსასმენები გავირჭე და დავეშვი სახლისკენ .
30 მეტრი მექნება გავლილი და უცებ 4 საშუალო ზომის ძაან დიდებიც არა ძაღლები შენობის კუთხიდან გამოვიდნენ და იმინნნო ჩემკენ მორბიან.
წინა დღეს ცუდი სიზმარი მქონდა ნანახი ამიტომ ზურგჩანთაში წყლის მილი გადაჭრილი ისე რომ ჩაეტიოს (ჩანთაში),
ერთი პატარა დანა, დასაკეცი.
კიდევ ერთი დიდი დანა დასაკეცი და კიდევ ერთი დიდი დანა რომელიც არ იკეცება მიდევს.
3 წამში გაჩნდნენ ჩემთან, ჩანთის მოხსნა ვერ მოვასწარი. ან შემეშინდა და მაგიტო ვერ მოვიხსენი.
მოკლედ გაქცევა გადავწყვიტე
იქვე გაჩერებისკენ სადაც რამდენიმე გოგონა და ორი კაცი იდგა (ავტობუსს ელოდნენ).
იმედი მქონდა რომ ძაღლები მათკენ გადაიტანდნენ ყურადღებას და მე მშრალად გამოვიდოდი მარა ჩემი ###.
შევარდი ხალხში მარა ძაღლები მაინც მე მიყეფენ
აი 20 სანტიმეტრში არიან და თვითონაც ვერ ბედავენ მოკარებას რა. ღრენა ყეფა, ჩემი გინება ყვირილი.
მაგარი აურზაურია.
მარა ყველას ყლეზე კიდია.
ვეღარც გავრბივარ უკვე ისე ვარ
გავჩერდი ჩანთა მოვიხსენი და ამოვიღე დიდი დანა რომელიც არ იკეცება და შემოუტრიალდი ძაღლებს.
ეხლა ეს ხალხი გარბის რომელიც იდგა გაჩერებაზე 6/7 ადამიანი
ეს 4 ძაღლი მიყვება უკან და მე მივდევ დიდის პირის გინებით აი გაგიჟებული. გაცოფებული.
თან ისეთინდაბოლილი ვარ აი პირველად რო მოწევენ ხოლმე და დედა რო მეეტყნებათ და მერე წლები რო აღარ ეკარებიან ტიპები.
ერთი ოცი მეტრი ვდიე.
უკვე დიდ გულზე ვარ რა. დუბინკის ამოღებაც შემიძლია მარა არ მინდა
სისხლით ვგრძნობდი რომ მხოლოდ ამ დანით დედას მოუტყნავ.
დაიფანტნენ ძაღლები და მეც დავწყნარდი.
ჩავდე დანა უკან ჩანთაში.
თმები ხელით მოვიწესრიგე.
ოფლი ერთჯერადი ხელსახოცით შევიმშრალე და ჩამოვჯექი ეგრევე ტროტუარზე.
წინ სავაჭრო ცენტრია და ორი ტიპი გამოდის ორივეს რაცია და იარაღი. მეთქი დამინახეს შიგნიდან და
აი სად დამენძრა.
ჯერ 3 დანით ვარ
მერე რამის ერთი კუსტი მოსაწევი მიდევს ჩანთაში.
თითქმის ბედს შევეგუე.
სასამართლოზე რას ვიტყოდი ეგეც კი წარმოვიდგინე.
..და ჩამიარეს ტიპებმა ისე რომ არც შემოუხედავთ.
მოკლედ ბრადცი ძალიან რთული დღე მქონდა..

მაგრამ ამ ძაღლებს მთელი ცხოვრება რთული ექნებათ.
რაც არ უნდა მოკლე იყოს.
მაგათი დედა უნდა მოვტყნა.
აი რომ დამიჭირონ კიდეც
ბოზიშვილი ვიყო ოთხვე უნდა დავხოცო.

იარაღი არა.
აი მუღამი მაქ რო მანქანით გადავუარო.
მაგათი დედას შევეცი